Ogon porusza się swobodnie, szerokimi, zamiatającymi łukami, lekko uniesiony do góry.
(klasyczne machanie): to znak radości, gdy pies wita gościa, lub aktywności (pies w ruchu) albo obu tych rzeczy naraz.

Ogon noszony swobodnie, nieuniesiony ani nieopuszczony, porusza się luźno.

Pies nie robi nic szczególnego, ale obserwuje, co się dzieje wokół niego.

Ogon uniesiony stosunkowo wysoko, porusza się z boku na bok krótkimi łukami, troszkę sztywno.

To nie jest radosne machanie. Wraz z innymi znakami ,,nie zbliżaj się'', należy go odczytać jako ostrzeżenie, gdy pies pilnuje czegoś cennego albo przyjmuje postawę obronną.

Ogon schowany głęboko między tylne nogi.

Tak się zachowuje pies, który nie czuje się dobrze w zaistniełej sytuacji lub się czegoś bardzo boi. Można to doskonale zaobserwować u zwierzęcia, które zamierzasz wykąpać lub gdy prowadzisz je do weterynarza.

Nieruchomy ogon trzymany wysoko.

Pies może przyjąć taką postawę zanim zacznie coś robić - można to zaobserwować na przykład, gdy twój pupil przygląda się zabawie innych psów i zastanawia się, czy się do niej nie przyłączyć